Meelopen met… docent, arts-anatoom en onderzoeker Michael van Emden

‘Ik heb nooit dezelfde werkdag’








Hij werd uitgeroepen tot beste docent in 2017 en tot grappigste in 2018. Docent, anatoom en onderzoeker Michael van Emden houdt van hard werken, maar het moet wel gezellig zijn. ‘Ik hou van een beetje sjeu. Zonder dat er alleen maar wordt gekeet en gedold, want dan hebben we een probleem.’

10.05 uur

Écht kwaad wordt ie naar eigen zeggen nooit. ‘Ik heb ook eigenlijk geen major incidenten met studenten gehad. Tuurlijk is er weleens iets, maar niet noemenswaardig, afgezet tegen mijn 12 jaar werken maal 1000 studenten. Over het algemeen zijn ze heel keurig.’
Het zijn inderdaad keurige studenten, de opperst geconcentreerde en aandachtig luisterende operatieassistenten tijdens het opfriscollege anatomie waar we Michael treffen. Een les die hij overigens normaal gesproken niet geeft. ‘Normaal sta ik in de collegezaal of snijzaal, maar soms word je gevraagd in te springen, en sta je ineens voor zo’n groep. Dat maakt het heel afwisselend.’

10.30 uur

Even tijd voor koffie. Afwisselend, dat mag je gerust een understatement noemen, zo blijkt als hij losbarst over zijn functie. ‘Ik heb nooit dezelfde werkdag. Soms heb ik bureaudagen, hier op mijn werkplek in het O2 Labgebouw – kun je je trouwens voorstellen dat ik hier in het begin continu verdwaalde? Al die gangen lijken op elkaar –, maar ik heb ook overleg met collega-docenten, of met studenten. Ik geef colleges voor 350 man, wat ik soms nog wel heel spannend kan vinden hoor, en ben één semester per jaar tutor.’

13.00 uur

‘Daarnaast geef ik anatomiepractica in de snijzaal en bereid ik student-assistenten voor op het begeleiden van practica. Overigens een heel belangrijke groep, die student-assistenten. Zonder hen is het eigenlijk niet te doen. En voor hun eigen ontwikkeling is zo’n functie ook heel waardevol. Je leert er heel veel van. Oh, ik begeleid ook het klinisch redeneren in team-based learning sessies, ben vicevoorzitter van de deelexamencommissie, daar heb ik vanmiddag een vergadering mee - echt een hele leuke functie. En ik zit in mijn tweede termijn als vicevoorzitter in de opleidingscommissie van Gezondheid en Leven en ik ben examinator. The cherry on the pie. The final verdict. Een goede toets in elkaar zetten, die toetst wat ie moet toetsen, eerlijk is en foutloos; dat is nog een hele kunst.’

14.30 uur

Naast zijn onderwijstaken, zit Michael ook nog in de laatste fase van zijn promotieonderzoek naar de geschiktheid van lichamen als luchtwegmodel voor het aanleren van luchtwegtechnieken aan anesthesiologen in opleiding. Hoe dan? ‘Flexibiliteit. Dit werk is plooibaar om mijn leven heen, in plaats van andersom. En ik vind het leuk. Ik kan er mijn organisatorische kant in kwijt – ik heb echt lol in plannen en organiseren of een college in elkaar draaien – maar ook de anatomisch- technische kant houdt het interessant.’ Het onderwijs aan bijvoorbeeld chirurgen in opleiding of orthopeden vind ik juist zo interessant omdat dan de klinische toepassing van anatomie direct duidelijk is voor iedereen.

17.00 uur

Het docentschap past hem duidelijk goed. ‘Het sprak me al aan tijdens mijn studie. Het motiveert me om te zien dat mensen leren. Dat ik daar een bijdrage aan lever. Hoe? Door altijd, ook al zit er 350 man in de zaal, de interactie aan te gaan. En niet alles voor te kauwen, maar te focussen op concepten. Want alleen luisteren werkt niet. Je moet zelf zweten. Bovendien is het saai om alles op te sommen. Na elke collegerevisie merk ik dan ook: hé, ik heb er weer wat uitgegooid. Ik zag mezelf niet een leven lang in de kliniek werken. En dat hoeft ook niet. Tegen mensen die twijfelen over de studie zeg ik altijd: maak het af. Met dit diploma heb je echt iets waardevols op zak. Je kunt arts worden, het bedrijfsleven in of bijvoorbeeld docent worden.’